celine outlet hermes outlet

TORUNUMLA OKUL GÜNLERİ
Hayat tekerrürden ibarettir...
Bugün Emre ile ana okulunun ilk gününü yaşıyorum.
Alp'i, İnci Abla Ana Okulun da sınıfının kenarında oturup onu izlediğim günler sanki dün gibi.
Bugün Emre'yi 12:00 de almaya geldim Ceylan'la sınıfdaydı. Bana oyuncakları gösterdi, öğretmeni ile tanıştırdı.Yemek yiyorlardı...
Daha doğrusu yemek yiyen arkadaşlarını izlemekteydi.
Beraber okuldan çıktık bize gittik yemek yedik. Oynadık. Tatilden sonra özleşmişiz...
Sabah yedibuçukta kalktı, güzel bir kahvaltıdan sonra okula geldik.
Şimdi o sınıfta. Ana okulunun ilk günlerini yaşıyoruz. Ben küçük iskemlede oturuyorum, uzaktan beni kontrol ediyor, ne yapıyorum diye.
Kitabımla gelmiştim. Okumak üzere. O, oynarken ve öğretmeni ile resim yaparken.
Yeni bir kitaba başlamak için uygun bir yerimi bilmiyorum…
Barack Obama'nın ''Babamdan Hayaller'' adlı kitabına başladım. İkinci sayfadan sonra çantamda bulduğum kağıt parçasına yine yazmaya koyuldum. Bu beni cok keyiflendiriyor. Yazmak! Yazmak!
Emre gözünün ucu ile kontrol ediyor. Sınıfına uyumlu. Öğretmeni ile oynuyor.
Arada yanıma geliyor, çok ciddiyim, yazı yazıyorum. Bana laf atıp gidiyor.
Alp'de ana okuluna başladığında, ben sınıfta yine böyle otururken, eve dönüş yolunda bana ''Anne ne yaptın sen?'' derdi.
Ben de hep aynı cevabı verirdim... ''Hiç bir anne yok, çocuğunu bekliyen, benim gibi... Biraz utandım, o küçük iskemlede otururken!!'' derdim.
Derken bir gün geldi '' Anne sen eve git, Beni almaya gel.''O günü unutamam arabaya bindim direksiyona kapandım ve ağladım. Nedense?!!
Tabii ne yapacağım da şaşırmışdım. Çalışma hayatıma ara vermişdim. Alp, tüm dünyamı doldurmuştu...
"Eeee? Ne yapacağım şimdi? Tüm günüm boşaldı"…

Şimdi Enka'da Emre'yi beklerken anı çekmecesinden bunlar çıkıverdi. Bakalım Emre ne yapacak? Yanlız geçecek okul günlerine nasıl geçiş yapacak? Şimdiye kadar okul günlerinde hep biri oldu yanında, yanlızlığa geçiş sürecini nasıl yaşayacak?...

2.Hafta'nın benimle geçen ikinci perşembesi, artık sınıfta da oturmuyoruz. Dışarda koridordayız. Bir başka anne ile sohbet ediyoruz.
Bakalım bize ne zaman izin çıkacak? Sınıftan güzel ayrıldık. Çok mutlu geçti günü. Eve gittik. Yemek yedik keyifle..
Bisikletinle Mohini'ye gittik. Bol bol oynadı. Bakalım yarın ne olacak?

3.Hafta, Emre artık sınıftan hiç çıkmıyor alıştı gibi görünüyor. Almaya geldim, artık kapının önünde bekleyen veli sayısı bire inmiş…
Emrişko içerde oynuyor çıkmasını bekliyorum...

Bir dönem başlıyor işte. Geçen gün Sarp'a ''Hiç severek gitmiyor'' dedim.
Bana; ''Aman anne okulu kim sever? Okula mecbur olunduğu için gidilir. Sevmesini düşünme. Gitsin faydalansın yeter! " Diye bir görüş açısı getirdi.

Haklı! Ben kendi, yuva, ilkokul, ortaokul, lise, üniversite günlerimi düşündüm de. Galiba bir tek üniversiteyi severek okumuştum.
O da mimar olmak isteyip, Kimya Mühendisi olmak kaydıyla... Kader mi? Türkiye şartlarımı? Artık kim karar verecekse....

Sevgiyle kalalım...

2009







YORUMLAR

Adınız

 

Yorumunuz