Anasayfa
Resimlerim
Öğrendim
Ben Kimim
İletişim
Gelen Mektuplar
Oya ya teşekkürlerimle
Obama in Istanbul
Where In The World Is Matt Lauer - Istanbul / Turkey
Fotoğraflarla 2008
Fotoğraflarla 2009
Fotoğraflarla 2010
Fotograflarla 2011
Fotograflarla 2012
2013 MOMENTS
Fotorağflar Anılar 2013
Fotorağflar Anılar 2013 II
TIME OUT ISTANBUL
HÜRRİYET GAZETESİ HABERLER
istanbul 2009 Nisan
MİLANO - İTALYA
KONUK YAZAR - Ben New York - Nurgül Erbil Yazısı
DENEMELER 2008 e Veda Ederken
CEM BEBEĞİMİZ
SEVGİLİ TORUNLARIMA
MOSKOVA 2007 Ekim
MYKONOS-SYROS-KEA-SALAMIS-AEGINA 2007.Temmuz
BOB SMITH DEN MEKTUP VAR... 2005 Ağustos
İSTANBUL GÜNLERİ 1.Mayıs.2007
PUERTO RICO - SAN JUAN 2006 Aralık
SAN JUAN-Rain Forest Day2
LAS VEGAS 2007- Emre ye Mektup I
EMRE BEBEĞİN MAVİ YOLCULUĞU 2006 Temmuz
BEBEĞİMİZ 2006 Mart 28
İSTANBUL GÜNLERİ 2006
2006 ya MERHABA DERKEN!
LAS VEGAS 2006 Ocak fotoğraflarla (I)
LAS VEGAS 2006 Ocak fotoğraflarla (II)
THANKSGIVING IN NEWYORK 2005 Kasım
GÜNBATIMI TURGUTREİS VE TÜRKBÜKÜ 2005 Ağustos
TÜRKBÜKÜ PAZARINDAN 2005 Ağustos
ROCKPORT - BİRAZ NOSTALJİ...
NEW YORK 2005 kamerama yakalananlar...
CAMBRIDGE - BOSTON 2005 Haziran fotoğraflarla
BOSTON - ESPLANADE 2005 Aralık fotoğraflarla
GÖNÜL YARASI(LOVELORN) OSCAR YOLUNDA
ÇAY KEYFİ!
1
2
3
Alen Yacht
ALL ISTANBUL TOURS
ArtBabble
AYŞE ARAL
Communimage
Google
İnci Tuncel
İstanbul haberler
Nano Wrimo
REAL AGE
Tablet Hotels
The Hunger Site
The New York Times
Toplum Gönüllüleri
Virtual Tourist
Yilmaz Ozdil Tum Yazilari Arsiv Hurriyet
celine outlet
hermes outlet
TORUNUMLA OKUL GÜNLERİ
Hayat tekerrürden ibarettir...
Bugün Emre ile ana okulunun ilk gününü yaşıyorum.
Alp'i, İnci Abla Ana Okulun da sınıfının kenarında oturup onu izlediğim günler sanki dün gibi.
Bugün Emre'yi 12:00 de almaya geldim Ceylan'la sınıfdaydı. Bana oyuncakları gösterdi, öğretmeni ile tanıştırdı.Yemek yiyorlardı...
Daha doğrusu yemek yiyen arkadaşlarını izlemekteydi.
Beraber okuldan çıktık bize gittik yemek yedik. Oynadık. Tatilden sonra özleşmişiz...
Sabah yedibuçukta kalktı, güzel bir kahvaltıdan sonra okula geldik.
Şimdi o sınıfta. Ana okulunun ilk günlerini yaşıyoruz. Ben küçük iskemlede oturuyorum, uzaktan beni kontrol ediyor, ne yapıyorum diye.
Kitabımla gelmiştim. Okumak üzere. O, oynarken ve öğretmeni ile resim yaparken.
Yeni bir kitaba başlamak için uygun bir yerimi bilmiyorum…
Barack Obama'nın ''Babamdan Hayaller'' adlı kitabına başladım. İkinci sayfadan sonra çantamda bulduğum kağıt parçasına yine yazmaya koyuldum. Bu beni cok keyiflendiriyor. Yazmak! Yazmak!
Emre gözünün ucu ile kontrol ediyor. Sınıfına uyumlu. Öğretmeni ile oynuyor.
Arada yanıma geliyor, çok ciddiyim, yazı yazıyorum. Bana laf atıp gidiyor.
Alp'de ana okuluna başladığında, ben sınıfta yine böyle otururken, eve dönüş yolunda bana ''Anne ne yaptın sen?'' derdi.
Ben de hep aynı cevabı verirdim... ''Hiç bir anne yok, çocuğunu bekliyen, benim gibi... Biraz utandım, o küçük iskemlede otururken!!'' derdim.
Derken bir gün geldi '' Anne sen eve git, Beni almaya gel.''O günü unutamam arabaya bindim direksiyona kapandım ve ağladım. Nedense?!!
Tabii ne yapacağım da şaşırmışdım. Çalışma hayatıma ara vermişdim. Alp, tüm dünyamı doldurmuştu...
"Eeee? Ne yapacağım şimdi? Tüm günüm boşaldı"…
Şimdi Enka'da Emre'yi beklerken anı çekmecesinden bunlar çıkıverdi. Bakalım Emre ne yapacak? Yanlız geçecek okul günlerine nasıl geçiş yapacak? Şimdiye kadar okul günlerinde hep biri oldu yanında, yanlızlığa geçiş sürecini nasıl yaşayacak?...
2.Hafta'nın benimle geçen ikinci perşembesi, artık sınıfta da oturmuyoruz. Dışarda koridordayız. Bir başka anne ile sohbet ediyoruz.
Bakalım bize ne zaman izin çıkacak? Sınıftan güzel ayrıldık. Çok mutlu geçti günü. Eve gittik. Yemek yedik keyifle..
Bisikletinle Mohini'ye gittik. Bol bol oynadı. Bakalım yarın ne olacak?
3.Hafta, Emre artık sınıftan hiç çıkmıyor alıştı gibi görünüyor. Almaya geldim, artık kapının önünde bekleyen veli sayısı bire inmiş…
Emrişko içerde oynuyor çıkmasını bekliyorum...
Bir dönem başlıyor işte. Geçen gün Sarp'a ''Hiç severek gitmiyor'' dedim.
Bana; ''Aman anne okulu kim sever? Okula mecbur olunduğu için gidilir. Sevmesini düşünme. Gitsin faydalansın yeter! " Diye bir görüş açısı getirdi.
Haklı! Ben kendi, yuva, ilkokul, ortaokul, lise, üniversite günlerimi düşündüm de. Galiba bir tek üniversiteyi severek okumuştum.
O da mimar olmak isteyip, Kimya Mühendisi olmak kaydıyla... Kader mi? Türkiye şartlarımı? Artık kim karar verecekse....
Sevgiyle kalalım...
2009
Email
*
*
Mesajınız
*
YORUMLAR
Adınız
*
Yorumunuz
*